MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KENDİME VEDA (9)
S / ÂYE

KENDİME VEDA (9)



Biraz odun topladý, yollarýn kenarýndan
Birkaç ince dal kýrdý, ormanýn çýnarýndan

Maðaraya girince, aðzýna koydu taþý
Ateþi yakmak oldu, girince ilk telaþý

Bir daha çýkmadý dev, gizli maðarasýndan
Son kez dýþarý baktý, bir delik arasýndan

Maðarada yaþardý, kocaman güzel bir kuþ
Onunla dertleþerek, geçip giderdi her kýþ

Dev de çok seviyordu, bu güzel nazlý kuþu
Gözlerine baktýkça, duyardý derin huþu

Tek dostu bu kuþ idi; onunla konuþurdu
Onunla konuþtukça, kalb yanýp tutuþurdu

Dev, koca balýklarý, yanan közde piþirdi
Birkaç tane yiyerek, midesini þiþirdi

Derken bir ses duyuldu, maðaranýn içinde
Duvarda da bir gölge, tam boru biçiminde

Kývrýlýyordu gölge, duvarda kývrým kývrým
Bazen tam oluyordu, bazen de þeklen yarým

Þap þap sesleri yanký, maðara duvarýnda
Kuþ da bir çýðlýk attý, ateþin kenarýnda

Ona doðru yaklaþtý, kuþ sâdece meraktan
Dev de seyrediyordu, olanlarý uzaktan

Soner Çaðatay 24 Aralýk 2010 / Wuppertal

Not: Kuþ, burda bir þeyi (?) temsil ediyor.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.