ELVEDA

Elveda,
Umutsuzca dolaþtýðým þehir,
Bin iki yüz on numaralý sokak,
On beþ numaralý ev elveda…

Her gün yürüdüðüm ýslak kaldýrýmlar,
Karþý kaldýrýmdaki akasya aðacý.
Açýlmýyor artýk mavi pencere,
Ýçimi kapladý korkunç bir acý.

Sürekli kapalý çiçekli perde,
Yok artýk,
Pencereden sarkan uzun saçlý kýz.
Gülümseyen yüz,
Cilveyle kýrpýlan göz.

Oyuðuna mektuplar koyduðum akasya aðacý,
Nere de o sevdiðim kýz ?
Elveda demiþ son mektubunda.
Adres yok, telefon yok…
Kaçarcasýna gitmiþ,
Ne bu acele, ne bu hýz…

Ýple çektiðim iþ dönüþleri,
Koþarak geçtiðim bu sokak,
Sýrtýmý dayayýp sigaramý yaktýðým bu aðaç
Hepsi bana yabancý.
O’nu hatýrlatýrlar bana.
Eskiden neþe verirlerdi,
Þimdi verdikleri acý….

Seni hiç unutmayacaðým,
Elveda diyorum, uzun siyah saçlý kýz elveda.
Bilemedim ne geçirir bu yürek aðrýsýný.
Bende gidiyorum bu yerlerden,
Býrakarak yüreðimin yarýsýný…

_____MEHMET ASLAN_____
___Sarayköy-24 Aralýk 2010___

Sosyal Medyada Paylaşın: