sensizlik öptü beni

ölüm "merhaba" de dudaklarýma;
çatlamýþ derim içim sýzar dýþýma,
bir yarým önümde bir yarým ardýmda,
uyuþur ayaklarým kaybolurum ormanýnda.

ölüm hadi soðuk bir öpücük ver bana;
üþürüm belki o dokunuþuna,
ayrý düþmüþ aþýklar gibi hasretim sana.

ölüm hadi okþa günahkar tenimi;
tüylerim ayakta bekler seni,
bozdum yaþama verdiðim yeminimi.

ve ölüm tuttu ellerimi;
onu bana getiren sensizlikti...
Sosyal Medyada Paylaşın: