küf kokusu bu þehrin semalarý
umut yok olmuþ, uçmaz artýk martýlarý...
intihardan sonraki bir ceset kalýntýsý
nasýl da beyazlaþmýþ saçlarý,
affedilmeyen bedenler arasýnda acýsý
kor yangýn, o gidince baþladý
belli edilmeyen duygularýn her aný
kaskatý, bu þehir felç kaldý
beklenmeyenler þehrinde ,
beklediði tek þey
beklenenin geliþinde saklýydý
umut o nun ardý sýra uzanýrdý
mutluluðun efendisi beyazlarýn kadýný...
o gidince buralarda ölüm baþladý
bir veba salgýný; bir intihar hastalýðý
o gidince esir aldý hayatý...
þehrin ýssýzlýðýnda koca yangýnlar
kor etti kokuþmuþ sokaklarý
ve aðlattý insanlarý
þeytanlar satýn alýr ruhlarý
þehir bir can pazarý,
kalanlar çýkamaz, kapalý kapýlarý
senden kalan küf kokusu, lanet þehrine
kýran girdi mutluluðun nesline...
YaÐMuR BeY (A.S.Þ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.