SONBAHAR
Sonbaharýn solan yapraklarý gibi
Düþüyoruz yerlere…
Ýçime yerleþen gizli aþkla kal.
Güneþimizi kaybediyoruz
Seyirciler pusuda,
Dilimiz küf kokuyor.
Ýçimizdeki öfke kudurmuþ
Yumruðumuz havada bekliyor…
Dipsiz kuyulara koyma beni
Kekik kokan seni öldürme içimde
Kana bulama güneþimi…
Burada geceler fazlalýk
Düþledikçe titriyorum
Ýçimden öpmek isterken seni
Yaþamýn kýyýsýna atma beni…
Kýrýlan kalbimin söküðünü
Dikemem.
Belki anlarým ama,
Akrebin soktuðu sözlerle zehirleme…
Býçak sýrtý aþkla sevdik biz
Birbirimizi…
Anlamak istersen,
Ýçimdeki beni al senin olsun
Sonbaharýn yapraklarý gibi
Düþmeyelim yerlere…
Nebahat ERKAN
23-12-2010
PERÞEMBE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.