akýl karý deðildi dudaklarýna dokunmak yol kýyýsý aðaçlarýnýn hele hele böyle bir de kýþ ortasýnda
ah nasýl da canýmý acýtýr bu isli koku bir romans gibi canlanýrdý yapraðý gülüþünün ceketimin içinde ta koynunda özlemle sakladýðým ýþýðýn
seni yazmazsam aslýnda ben mezarýný kazardým parmaklarýmla þiirin çýkmaz sokak yorgunluklarýyla yoðun kör noktasý çýldýrmýþ yolculuklarda
eflatun delisi akþamlarýn þarap köpüðü endiþeleriyle geçer mi ki ömür yaygarasý göðü delicesine sevmeye yetiþemezken hayat...
yerinde aðýr taþlarý bile kýnarken incelmiþ acýlarým o azlýkta kýlýný bile kýpýrdatan olmaz açýlmýþ yaralarým için eve gitmek isterim sonbahar renkli þeftali aðaçlarýnýn içinden kör noktasý kararmýþ yoksunluklarda...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.