Bazen içine koyup aklýmý, Posta yoluyla gönderdiðim bir zarf... Ölümsüzlüðe.
Bazen bir dert ortaðý, Bazen de bir sýrdaþ; Gözlerimi, kulaklarýmý ve aðzýmý kapatan... (Sonra ben devekuþu, o toprak)
Bazen bir kaçýþ, Bazen bir sahne, Elime kalem almaya tatlý ve þirin bir bahane...
Aklýmýn bizatihi kendisi bazen, Aklým izne çýktýðýnda, Çýkarsa diye ya da, Yine bir sigara molasýna mesai saatlerinde.
Arkadaþtan daha ziyade bir merhem, Düþüncelerimin açtýðý yaralarý kapatacak, Sonu gelmez bir cümle, Biricik barýnaðý, Bir dizeye sýðmayan ve Nokta iþaretini tanýmayan, Her þeye raðmen de tanýmayacak olan, Bir kaç kimsesiz mürekkep damlasýnýn.