Öyle Birşey İşte

yakýþmazdý kaldýrýmlara bu yaðmurlarý bulutlarýn
gölgeleri insanlarýn, bu denli uyaklý tutuþmazdý
geceye düþen birkaç damla sahici gençlik anýsý
birkaç kaþýk rus salatasý, kahvaltý buluþmasý
eskiden sabahlar bu denli geç baþlamazdý
gün ýþýmazdý gecenin bir vakti kýzýl saçlarýndan
ve ayrýlýk kör cahillerin canýný bu denli yakmazdý

kurtulamýyorum gökgürültüsü þiddetinde sancýlarýmdan
susuþlarýmdan ve sürünüþlerimden bir tutam gökyüzü
biraz da bir aþkýn sonsözü dökülüyor
bütün sancýlarýmý bir akþam dinginliðinde tüttürüyorum
denize karþý, öyle güzel dokunuyor ki bu kentin kýþý
ellerime, ellerim sen oluyor bir anda, sarýlýyorum onlara
duygulara, duygusuzluklara, korkulara biraz da yeni bir aþka
baþka ne kadar karmaþa varsa kalbimde ve aklýmda
hepsini içimde hiç yokmuþçasýna, bir yoksunluk sanýpta
gökyüzü oluyorum, kýyýkentin bilinmeyen bir ücrasýnda.
susuyorum ama bir yanýmda sarý saman kaðýdý kývamýnda
birisi su dökse yazýlar karmaþýklaþacak aþk mektubun.

only love can make it rain in notalarýnda yaðmur oluyorum
kafana düþüyorum bilekliðim takýlýyor saçlarýna
ama yalnýz kafana düþebiliyorum ne kadar saydam olsam da
yüreðine ulaþamýyor benim hayali geçiþken sevgilerim
rüyamda dahi kocaman bir anýsal boþluk yaratýyorsun
içine giremiyorum dýþýna çýkamýyorum, yalnýzca izleyebiliyorum
karabasan gibi özlüyorum, baðýrýyorum sesimi duyuramýyorum
araf gibi arada kaldým soðukta ve sýcakta, sende kaldým
kurtulamýyorum.

kapýyý çarpýp gidemiyorsun bile, çünkü kapýya kadar gelmemiþsin
özlemin kapýdan içeri girsen geçecek, son bir veda, belki son öpücük
kapýlar üstüme üstüme kapanýyor her kapý çalýþýnda mesaj bekliyorum
kapýyý aç diye, oysa kimse kapýyý da çalmýyor kimse mesaj da atmýyor
kapýnýn bir yanýnda senden bir parça duruyor dokundun sen ona
dokunduðun her yere dokunurken ben olamýyorum bir yaným orda kalýyor
dokunduðum her yerden senden bir parça alýyorum büyüyorum her geçen gün
suskunluklarým büyüyor karamsarlýklarým gözyaþlarým gecelerim virgülleri unutuyorum
ardý ardýna noktalamasýz imlasýz bir yalnýzlýk izdüþümü düþüyor penceremin kenarýna
yaðmur elini eteðini çekiyor camýmdan çünkü ses yapýyor, senden baþka ses duyamýyorum
kaldýrýmlarýnda seni arýyorum ama her görüþümde seni yanýna gelip konuþamýyorum
kaçýyorsun benden her geçen gün
ben bende kalamýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: