Tanýmýyorum seni
kimsin!
Gözlerinin kaygan çevresini
Kirpiklerinin üçgensi halini
Derin mimiklerini bile..
Geçmiþini tanýmýyorum.
Uzatýyorum elimi
Dokundugum; soguk,
düz bir yüzeyden ibaret..
Aglama!
HÝcbirsey hissetmeden bakýyorum sana
Boþ ve tembel heveslerinin izi var
gözyaþlarýnda..
Ýçime oturan sadece
Sefilliðinin arkasýndaki acýlarýn..
suçlarýn..
Kimsin!
Tanýdýk gelen tek þey
Yanaðýndaki týrnak iz leri
kimsesizliðine þahit o sahneler..
Sürekli deðiþtirdiðin kostümler..
Senin rolün bomboþ bir salonda
Alkýþlanmaya çabalayan bir acuze..
Þimdi..
Kimsin ben?
Ne cürretle durursun karþýmda hala!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.