Durun durun!
Zihnime girip girip, kaçan düþünceler.
Hani kurt olsalar, bedeni iþte öyle yerler.
Bin kere "niçin" gibi sorulara boðulur,
Akýl; köpek olsa, dakkasýnda kudurur.
"Nereden, nasýl -veya- ne zaman" hele bir dur.
Zerresi düþse fikre; akýl orada boðulur.
Esamesi suallerin, tatlý birer ok.
düþünmek; iyi, kötü.. düþünmek ah! ne çok.
Gece indi mi eve, yatak bedene ýrak.
Pencere önü makam, bilinç; özgür tutsak.
Uyku, güzel þirin uyku; elimden hep tutan.
Nihayet çalar kapýyý habis ruhlu þeytan.
Eller, parmaklar baþýma kafes; nasýl yapsak?
Defol! aþaðýlýk piç. Ah! seni bir kovsak.
Herkes mesutsa sorguyu býrakalý beri;
Bu kalabalýk týmarhanede bir benim deli.
El uzatýn yýldýzlar! Nadana el uzatýn.
Tutup ellerimden beni, arþa ulaþtýrýn.
Çözemiyor isek hali, içinden keþmekeþin;
Haricen görmek gerek, ahvali idrak için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.