Yenisey’e aþýktý, Hep ona aktý; Uygar Türk’ün asil kenti. Bil ki su erkek, toprak diþi… Her dönem özgürlüðe gebe. Merkezinde Güneþ sembol anýt, Kula kul olanlara aðýr geldi. Yakýnda düþer kutsal maskeler. “An” larý ebede uzanýr. “Kara”sýnda aydýnlýk, daðýnda Iþýk. Göz kamaþtýrýyor Hüseyingazi’nin Pembe taþý; Kýzýlca akar Seyhamam, kurumayan göz yaþý, Özgürlük savaþçýsý kalbinde yatar. Korkma! Diz üstü düþenler yine kalkar…
Ahmet Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Bektaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.