MUKAYESE

Soðuk günlerdi.
Hece fiþlerinden yorgun bir
okul gününün üstüne,
cýzýrtýlý türküler dinliyorduk ailece.
Babamýn o gün aldýðý
kuru boya kalemlerimle,
dünyanýn en neþeli resimlerini yapýyordum
ve boyumdan büyük sobanýn yaydýðý ýsýda,
sevgiyi öðreniyordum yavaþ yavaþ...

Soðuk günlerdi.
Lise bitiyordu ve
bir üstünü sýnavla okuyordun.
Baþkalarýnýn bulduðu formüllerle,
kendi hayatýn için cebelleþiyordun.
Radyo ef-em’ di ve sesi de netti.
Artýk aþk vardý hayatýmýzda
ve elektrikli sobanýn yaydýðý ýsýda,
sevgiyi öðreniyordum yavaþ yavaþ...

Hava çok sýcak bugünlerde.
Caným iþe gitmek istemiyor çoðu kez
ama kim öder borçlarýmý aksi takdirde!
Onca kanal var ti-vi’ de ama
ben yine türkü söylüyorum kendi kendime:
"...Ben bir selvi boylu yardan ayrýldým..."

Selvisi kurudu, yari çekti gitti
ve ben
vergi iade fiþleriyle birlikte
yaþamayý öðreniyorum, son sürat...

24.8.1998
23.30
Sosyal Medyada Paylaşın: