Dikenlerinde liflenen umut urganlarý direnemedi,
daðýn doruðunda anýtlaþtý akasya ormaný.
Yuvarlak karýnlarýyla toslaþan bulutlar hortumladýn.
Gözlerin çakmak çakmak
göðü delen antenlere odaklanmýþ,
patlatýyor düzenin çýbanýný, irin irin.
Nazar eyle cancaðýzým, nazar eyle.
Gök gürlemelerini bastýran gözlerinle nazar eyle.
Evrenin paslý damarlarýna sinsice emilen,
rafineride süzülüp yorganýmýz olana,
kýnalý parmak uçlarýnýn zarlaþmýþ gönünden aldýðý titreþimle
beyin boþluklarýnda dolanan
kelebek algaçlarýna, balyoz iniþlerine,
damsýz gökdelenlerden ýlgýt ýlgýt yayýlan sinyallere,
ak ellere, güllere-sümbüllere nazar eyle cancaðýzým, nazar eyle.
Darbe üstüne darbelere dayanan,
alemler panayýrýna minnetsiz dalan
seramik gözlerle nazar eyle.
Savaþ bilmezlerin bulandýðý alý unutulmuþ kana,
logarlarda çavlanlaþan, zibillerde boðulanlara
nazar eyle cancaðýzým nazar eyle.
Kabuðu çatlamaya yüz tutmuþ çekirdeklere,
aðýrlýðýný kaldýramayan sularýn derinlerine,
törpülenmiþ týrnaklardan süzülen aðuya ah vah edenlere
nazar eyle cancaðýzým, nazar eyle.
Umarsýzlýðý umur edinen,
nursuz maðaralarda mantarlaþmýþ
düþüncelere yýldýrýmlar yaðdýr,
güneþli gözlerle nazar eyle.
Ebemkuþaðýnýn renklerine nazar eyle.
Omuzlarda dalga dalga saçlara
yüzünde seken kurþun bakýþlara nazar eyle.
Uzaklardayýz ama ayný fanusun içinde,
ayný gök kubbenin güneþinde.
Kaç dað, kaç ova ötelerdesin?
Cancaðýzým sen nerelerdesin?
Kesiksiz kavþaksýz yollar mý yapsam,
viyadükler, asma köprüler mi kursam,
denizleri bezdiren gemilere kanatlar mý taksam,
deseni silinmiþ parmaklarý deprem çatlaklarýna mý soksam.
Nasýl etsem cancaðýzým, nasýl etsem.
Bu sabah örende bir çiçek açmýþ dört yapraklý,
yoncagillerden deðil.
Çenekte koyu, uçlarda saydama doðru uçkundu endamý.
Turkuaz bir çiçek gördüm bugün örende;
koparýp sana veremem,
ben çiçek deremem cancaðýzým.
Bizimkisi baþkaldýrý, ölümüne direniþ,
Gel de bu direniþe nazar eyle cancaðýzým.