ANNEM

Ne zaman görsem,dertli bir kadýn,
Acýyla kývranýp,yanarým ANNEM.
Düþürmem,dilimdedir hep adýn.
Seni tesbih gibi,anarým ANNEM.

Koltuklar döþemedin,evinde bir hasýr.
Hep çalýþtýn,gitmedi elinden nasýr.
Yaþasam,yýllar deðil,koca bir asýr.
Ta yürekten sana,yanarým ANNEM.

Sabýrla taþýyýp,doðurdun beni.
Sevgiyle,saygýyla, yoðurdun beni.
Yavrum,caným diye,çaðýrdýn beni.
Yokluðuna þimdi,yanarým ANNEM.

Her yavrum dedikçe,gönül sazýndan.
Bir yavrum daha,çýkardý aðzýndan.
Usanýp býkmadýn,yavrunun nazýndan.
Mahþerde bile seni,tanýrým ANNEM.

Tüm anneler gibi,sen de kutsalsýn.
Daha dün gerçektin,bugün masalsýn.
Yüreðimde sevgi,dilimde duasýn.
Sana her gün Fatiha,okurum ANNEM.

MUSTAFA EROL
Sosyal Medyada Paylaşın: