ZİNDANA DÜŞMÜŞ AŞK
ZÝNDANA DÜÞMÜÞ AÞK-(ý) //FATMA GÜLER
anlatacaðým yine seni...
için için aðlarken o duvarýn
köþesinde
yine seni koyacaðým kendi kafesliðime,
yaralarýna merhem olmak için,
belki orospu gibi kahkaha atacaðým.
inadýna...
inadýna ediyorum bilesin,
kirli sakallý boy göstermiþ,zindan düþmüþ aþk.
bir güvercin gibi iþte ,saklý kalacaksýn kafesimde
demirlenmemiþ ,parmaklýklar ardýnda çürümüþ
bir bedenle bakmayacaksýn korkma!
bir yürek kafesi bu,
salsam seni göklere cayýr cayýr tutuþuyorum
bir binanýn alevlere teslim olmasý gibi.
salmasam seni yürek kafesimden;acýyacak bu seferde
yaðmalanmýþ yara(n)...
o zaman kahýrdan ben öleceðim ben!...
ne diyorum sana kaç o zaman benden,
kaç yüreði(m) demirlenmiþ parmaklýklar ardýndan.
zindana düþmüþ aþk(ý) bitir beyninden,
hecelerinden...
aþk bende yaþasa da olur...
FATMA GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.