BERİVAN ,HÜSO BİRDE MEMO

BERÝVAN ,HÜSO BÝRDE MEMO



Güneþ doðudan doðar…
Hüzünler baþlarken bu kentler de
Herkes avucunda dost eli arar.
Sen duymazsýn bu sessizlikteki
Çýðlýklarý,
Rahatýný bulmuþ caddelerde sallanýrsýn.
Güneþ bu kentte ýsýtýr sabahýný,
Öðleyi demeden belki geceyi de okþatýr sýcacýk ýþýnlarýyla.
Berivan yýkanmýþ yaðmur bulutlarýný
Andýran kývýrcýk sarmaþýk sarý saçlarýyla
Güneþe bakarken bir damla yaþ süzülüyordu ,
Çatlamýþ dudaðýnýn arasýna.
Ve berivan…
Aðýt yakarken el açar ,dibimi almýþ
Ayaklarýmýn yaslanmýþ olduðu kerpiç duvarlarýnýn örgüsünde.
“Barýþ…sevgi..umut…”dökülüyordu dilinde.
Memo yýrtýlmýþ elbiselerin içinde masumca güler, yumruk çökertmiþ yüreklere.
“Beni ne olur sevin” derken sýzlýyordu bu yer
ve kentte hüzünler nöbetleþmiþti memonun göðsünde.
Hüso nöbet “budur iþte aþklardan yoðrulmuþ,
Seslerden sevgi ýslýklarý duyurtur baþtan baþa doðudan,
Esinlenen cümbüþle”
Nefret yok,beraberliðe oturtulmuþ iki kelimelik
Dünkü nöbetler anlatýlýrdý.
Adýmlýyorlardý berivan ,hüso birde memo
bana bakýp elini uzattýklarýn da
Hani benim gençliðim nerde..
Diyerek sessizlikte haykýrýyorlardý.

Sosyal Medyada Paylaşın:

fatma güler Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ZAMAN NEDİR?(FATMA GÜLER ) YİNE AĞLIYOR BU ŞEHİR…. UZAK (SAHRA) İÇİ BOŞ BİR ÇERÇEVE (NEDEN'SİZ BİR BAKIŞSIN -VE GİT'TİN) VER(SAY)=VERSAY BUGÜN GÜNLERDEN NE SALI NE PAZAR, AYLARDAN EYLÜL BUNU BİLİRİM ÖZLEDİM DİYORUM!... BENİ YIRTILMIŞ ZARFLAR ANLADI BİR TEK BERİVAN ,HÜSO BİRDE MEMO GİDİŞLERDİR HEP SONRADAN BENİ AĞLATAN