Öyle çalýþýrýz ki, görmeyen bilmez, Derinden süzülür, terimiz bizim. Yaptýklarýmýza hayaliniz yetiþmez. Budur en önemli, farkýmýz bizim...
Hak denince, esen rüzgar kesilir, Zalim hükümdara, hak budur denir. Hayatýmýz ihlasla, geçsin istenir. Sütteki kaymaktýr, farkýmýz bizim...
Diklenmeden, dik durmayý biliriz, Haddi aþmaktan, sakýnýr çekiniriz. Binbir çeþit, çiçek açan bahceyiz. Bir buket gül gibi, farkýmýz bizim...
Ölüm hariç, çare ararýz dertlere, Merhem süreriz, yara olan yerlere, Bencillik yok, biz diyerek fertlere. Gönül kazanmaktýr, farkýmýz bizim...
Dolarsa göz pýnarlarýmýz dolar, Akýnca göz yaþýmýz, olur bir pýnar. Bizlere haz gelir, dünyalýk zarar, Coþkun merhamettir, farkýmýz bizim...
Bizleri bilen bilir, bilmeyene anlatýn, Bizden bir duysanýzda, siz binleri katýn, Aciz zayýf kullarýz, pahayý bulun satýn. Böyle sürüp gitsin, farkýmýz bizim...
Mehmet DEMÝREL 20.12.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.