MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
ADEMOĞLU
ahmet-yaman

ADEMOĞLU



Ademoðlu içinde bir adam vardý.
Kalbinde çýðlýklar saçarken dünyaya.
Gözyaþý inceden inceye akardý.
Ayaküstü dalarken ince rüyaya.

Üstünde bir örtü vardý: ince, narin.
Derdi umrunda deðildi kimselerin.
Dili damakta dökülen incilerin,
Sýrlarý saçýlýrdý sonsuz deryaya.

Uzaða bakardý yakýn olsun diye.
Çýrpýnýrdý aðlayanlar gülsün diye.
Bekler dururdu gidenler gelsin diye.
Giden çok, geri dönen yoktu sýlaya.

Gönül gözü açýk, gözleri yorgundu.
Gördüklerinden dolayý tedirgindi.
Aslýnda derdi tasasý belirgindi:
Gönlünü çizmek istiyordu aynaya.

Dünyanýn yükü onun omuzlarýndaydý.
Kimsesizlerin dertleri umrundaydý.
Niyaz için Rabbinin huzurundaydý.
"Ya Ýlahi!" deyip baþladý duaya:

Derdi kalmasýn kimsenin, al hepsini.
Aç gönülleri, rahatlat nefesini.
Dua say kulunun inleyen sesini.
Kabul et, koyma hiç birini cezaya.

Yetimin hakkýný koyma zalim elde.
Mazlumun ahýný koyma aþksýz dilde.
Kavlimiz vardý sana karþý ezelde.
Ýhanet etmedik biz Galû Belâ’ya.

Nefsimizi, ruhumuzu bilen sensin.
Derdimizi, arzumuzu bilen sensin.
Tadýmýzý, tuzumuzu bilen sensin.
Düþürme bizi senden gayrý sevdaya.

"Amin!" dedi, sürdü elini yüzüne.
Âhlar çekerek döndü tekrar özüne.
Bir ýþýk hüzmesi düþtü kar yüzüne.
Ve gönlü yükseldi o nurla semaya...

Ahmet YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:


ahmet-yaman Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

AFFET BENİ SÜVEYDÂ DİLÂRÂ Bunaldım Bu Şehirden Bir Söz GELİRİM BİL Kİ GECE BİTER, GÜNEŞ DOĞAR DÜNYA Kalem Böyle Çalınmıştır Yazıma BEDENİM BURADA-RUHUM DOLAŞIYOR Susturamadım Seni