dünyalarımız
Bir bakarsýn
kendini baðýþlayan damlalar akar gözlerinden
bitmek bilmeyen gözyaþlarýyla karþýlaþýrsýn.
Þimdi sende beni dinle ey hayat.
Nedir senden çektiðim.
Ölümüyüm dirimiyim bilmiyorum.
Gördüðümü sanýyor, duyduðumu uyduruyorum.
Dokunsam hisetmiyorum hissetsem hissetmiyorlar.
Kuþlarý görüyorum
Onlar görmüyorlar.
Ben severdim bir zamanlar. Ne çýksa karþýma üstün tutardým.
Eþimi dostumu bilirdim.
Saygý görmeyen tek þey varsa dünyada o da bendim.
Sevginin de yarýsýný tattýysam iyidir ya…
Eee ne dersin iþte gelip geçiyoruz.
Sevmek yahu büyük sanat. Zor iþ sevmek
beynimi kemiren kuþkulardan beni uzak tutan
Ama bundan da kurtulmanýn bir yolu vardýr elbet.
Ne yapayým be kardeþim yüreðim hamur teknesine düþmüþ,
birileri yoðumuþta yoðurmuþ beni, tam böreklik yufkayým.
Ýþte ben iþte sen orada iþte anýlarýn.
Çýkmazlarýn içine saplanmýþ yüreðin.
Yýllarý kavramýþlýðýn var da insanlara yinede kýyamazsýn be kardeþim.
Ciðerimi daðladýlarsa bir sebepleri vardýr elbet
Bazen içinden kim kýzmaz, hangimiz tanrýya haykýrmaz,
iþte ben iþte sen, biz buradayýz.
Bizi gören ve duyan herkesle,
dünyanýn bir köþesinde dertleriyle sarmaþ dolaþher kim varsa...
Dünyamýzdayýz kendi dünyalarýmýzdayýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.