(....aþk ölmeden önce)
ne geceleri tükettim
düþlerinin koynunda
sen hep yastýðýmdýn, baþucumda
okuduðum sevda hikayeleri
seyrettiðim aþk filmleri
devede pire gibiydi
sana öylesine tutkun, öylesine yaralýydým
yüreðinin kapýsýný açýp
beni fýrlattýðýn gün
bulamadým kendimi
sen olmuþtu tüm hücrelerim
gülüþüne hizmetçi ellerim ayaklarým
dünyada bir sen vardýn, birde sen
(aþk öldükten sonra...)
bir nefes kadar yakýndýn
elini tutacak kadar
ve
özlemin bir kordan farksýzdý
bakamadým gözlerine
bir türlü bakamadým
dokunamadým tenine
konuþuyorduk havadan sudan
ne kadar çok uzaktýk muhabbetten
bumuydu aþkýn elliikinci gece duasý
bir ara yanlýþlýkla eline dokundu
kýrýlasý ellerim
iþte yaþam bu, yaþam bu dedim
yokluðunu kabullenen asi ruhuma
suç iþlemiþ çocuk gibi çektim ellerimi
hapsettim ceplerime
gözlerim yusuf’tu
ellerimde yusuf
o yüzden midir bilmem
sabaha kadar nurlar yaðdý odama
hayatýmda ilk kez
belkide son kez
mahkum edecektim cismimi irem baðlarýna
anahtarýný atacaktým arzu ýrmaðýna
veda edecektim
dünya tatlýsý denilen
zehirli elmaya
19 aralýk 2010/nilgün kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.