Gecenin gam telaþý sararken gündüzümü, Gözlerimin içine güldü cananým benim. Bir aþkýn ilk gününe çevirerek yüzümü, Kalbimin enkazýna daldý cananým benim…
Ýçimde binbir hayal bana küskün yaþarken. Gönlümde ne var ise, gözlerimden taþarken. Ben onun gözlerini, gözlerimde ararken. Her nefeste içime doldu cananým benim…
Ah ile inlemekte yüreðimde her bahar Biliyorum kaderde onu unutmak da var. Ellerinde bir sevda, gözlerinde intizar, Yüzümden tebessümü çaldý cananým benim…
Artýk yokum kalbinde, deyip gittiði o gün. Ne dün kalmýþtý bende, ne yarýn, nede bugün. Bir yüreðin içinde kaldýðým onca sürgün. Yetti artýk diyerek, soldu cananým benim…
O gün baþka bir mevsim, efsunlu bir bahardý. O gün gökyüzünde dert, yeryüzünde gam vardý. Gözlerimden damlayan yaþ deðil ah-ü zardý. Bende bana yabancý, el’di cananým benim.
Sýzlýyorken içimde her zerresi ömrümün Ýsmi dilimde kanar, ismi benim son günüm. Bu nasýl bir ayrýlýk, her hücresi kördüðüm, Bedenimden ruhumu aldý cananým benim…
Sessiz bir iç çekiþle tükenirken dünyalýk. Yüzü yüzüme düþüp, beni andý bir anlýk. Ne acý kaldý bende, ne gam, nede sayrýlýk. Makberden mahþerime yoldu cananým benim… Yüzümde her çizgide soldu cananým benim…
Yusuf MESCÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.