Kendini sola çeken bir banliyö görüldüðünde.... Gölgesine basmadan yürüyen bir çocuk düþer sakallarýmdan.. Düðüm atmak isterken çýðlýklarýna… Gününü þaþýrmýþ takvim yapraðý adres deðiþtirir.. Gölgesine yaslanýr adam… Dudaðýnýn kýyýsýnda papatya saçlý bir kýzýn sevgisi uçuklar… “seviyor,” “sevmiyor.” Geceyi sürme diye çeker gözlerine… Esmer tenli bir þarký düþer dilinden… Tempo tutar geveze kargalar.. Bu bir intihar düeti..
Tanýþamadýðým sesimden dinlemiþtim…
Çýrýlçýplaktýr gözyaþlarý gökyüzünün.. Yüz çizgilerinde yarýþtýrdýðý bulutlarýn yaðmurunda yýkanýr kediler.. Durmuþ bir zaman görülür.. Nabzýnýn orta yerinde kelebeklerin …
Anavatanýdýr hüzün þairin.. Acýlar dublör çoðaltýr durmadan… Gamzesinden terk edilir tebessümler bir sevdanýn.. Bir ölünün aðýz kokusu utandýrýr küfürleri..
Esrik bir keman sesi duyulur. Ölümüne yay ile savaþan.. Þimdi boðazýma yapýþmýþ… Zýkkýmýn kökü.
Ýsmet BAYGIN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.