her ayrýlýkta bir yýðýn güvercin soluksuz kalýr... idam hükmünü veren kim ?
bir aþk kaç ayrýlýk sýðdýrýr ömrüne ? bir, iki veya üç peki bu kaçýncý istasyon yüzümü düþürdüðüm...
ilkinde zaman durmuþtu ikincisinde incin top koþturmuþtu kocaman bir salondu... üçüncüsü bir öpüþlük gibiydi çabuk toparlandým Allah’tan
her aþk az biraz ritmini deðiþtirirmiþ bir kalbin
þimdi neden hala mevsimlik bir iþçi gibi tedirgin ki yüreðim ? ve neden ? bir madenci çocuðu gibi babasýna günaydýn diyememenin hüznünü taþýrým ki her sabah...
her ayrýlýk haylaz mý haylaz bir çocuk doðururmuþ...
ayrýldýk ya sonkez avurtlarýmdan öp ve yýllarýn hamallýðýna say...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.