Kapattým odanýn penceresini. Yetmedi ýþýðý söndürdüm. Yüreðimin karanlýkla ilk dansýnda. Gözlerimi de karanlýkla tanýþtýrdým. Bir kaçak yüreðin kendi ile baþ baþa kalma aný bu. Dýþarýda hafif bir yaðmur, Yürekleri okþayan ýlýk bir rüzgar, Zaman mý hýzlý yoksa, Ben mi yavaþým, Yetiþemiyorum ne geleceðe, Ne geçmiþ denilen anýlar geçidine Oda sessiz anýlar sensiz.............. Bir süre sadece karanlýða bakýyorum.
Sanki zaman baþtan yazýlýyor Ben tekrar yeni bir ben oluyorum Sen yine ayný Güzel sen...
Biranda her þey farklýlaþýyor sanki zaman atlýyor gönlüm... Her þey güzel yürek umut dolu. Iþýk açýldý… Oda artýk sessiz deðil. Kulaklarýmda sesin Anýlarda gülerek bakýyor resimlerin…. Sen yine eski sen Ben yine seni seven ben.....
Cemal YILDIZ 20 Mayýs 2010 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemal YILDIZ33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.