MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

PEYGAMBER KOKULU SEYYİD HÜSEYİN (KERBALA NIN ACI HATIRASINA)
Talibi

PEYGAMBER KOKULU SEYYİD HÜSEYİN (KERBALA NIN ACI HATIRASINA)




PEYGAMBER KOKULU SEYYÝD HÜSEYÝN
Reyhaným derdi Resulallah efendimiz
Onlar benim reyhaným.
Bir gül gibi koklardý ciðer parelerini..
Birini bir dizine oturtur,diðerini öbür dizine
‘’Hasan ile Hüseyin cennetlik gençlerin seyyidi dir’’derdi.
Aðladýklarýný duyduðunda yüreciði titrerdi...
Bir gün Cebrail , Masum Hüseyin in þehide dileceði
Kerbela topraklarýndan bir avuç getirip,eline vermiþti ulu Resulu un.
Merhameti büyük dede topraða bakýp bakýp,
Daha altý yaþýndaki Hüseyi ni için saðlýðýnda iken gözyaþlarý dökmüþtü.
Hanýmý Ümmü Seleme validemize ‘’Al bu topraðý bir kasede sakla,
Ne zaman ki toprak kanlanýr,bil ki Hüseyin þehid olmuþtur.’’demiþti.
Doðduðunda yüce Resul kulaðýna ezan okumuþ,kamet getirmiþti.
Akika kurbaný kestirmiþ,
Daha bir haftalýk bebe iken sünnet ettirmiþti.
‘’Ben Hasan ile Hüseyi n i seviyorum.Allahým sende onlarý sev’’buyurmuþtu.
Hasan ciðeri yedi,Hüseyin ciðeri altý yaþýnda iken,
Merhametli dede torunlarýna doyamadan,
Bu dünya ya veda edip gitmiþti...
Kuzusu Fatýma da bu acýya dayanamamýþ, iki buçuk ay sonra
Daha yirmi dört yaþýnda iken bu dünyadan göçmüþ,
Ciðer pareleri Hasan ile Hüseyin i niyetim býrakmýþtý.
Týpký babasý yüce Resul un altý yaþýnda anasýz yetim kalmasý gibi..
Ýlmin kapýsý,Allah ýn arslaný Hazreti Ali
Yavrularýný baðrýna basýp acýlara gömülmüþtü..
Hem büyük bir Resulu kaybetmenin hem de
Yavrularýnýn anasýný kaybetmenin derin bir hüznü içerisinde.
Yýllar geçti aradan hem de çok uzun yýllar,
Þah-ý Merdan Ali Kufe de bir camide þehid edildi.
Yetmedi.
Kufe doymuyordu can almaya,
Kufe entrikalarla doluydu.
Kufe yeni canlar almak istiyordu.
Kufe peygamber kokulu Seyyid Hüseyin i bekliyordu..
Kufenin az kenarýnda bir yer..Kerbela ,
Canýný almak için Can Hüseyin i bekliyordu.
Davetler geldi Kufenin ileri gelenlerinden,
‘’Gel bize baþ ol,Ey Seyyid Hüseyin ‘’denildi.
Gitme dediler O na yakýn akrabalarý,dostlarý, gitme!
Güven olmaz dediler,
Orasý Kufe can alýr dediler.
‘’Hiç olmazsa aileni götürme’’ dediler,
Dinlemedi peygamber kokulu Seyyid Hüseyin,
‘’Takdirden öteye geçilemez’’dedi.
Þehadete yürüdü Mekke sokaklarýndan Kufeye doðru..
Onlarca kiþi,çoluk,çocuk,,düþtüler yola.
Çölleri,vahalarý aþýp ta gittiler.
Bir Muharrem ayýnda Kerbela ya yettiler..
Yezid in Kufe valisi Ýbni Ziyad
Onlarý bekliyor,hem bekliyor ,hem de diþ biliyordu..
Peygamberimiz torunlarýna ‘’onlar isyankardýr’’diyordu.
Kumandaný Ebu Vakkas oðlu Ömer e emreyledi
Mübarek kafileyi Kerbela çöllerinde sanki hapsetti.
Peygamber kokulu Seyyid Hüseyin;
Býrakýn geri döneyim dedi.
Olmaz dediler.
Býrakýn Þam a gideyim dedi.
Olmaz dediler.
Býrakýn güvenli bir bölgeye gideyim dedi.
Olmaz dediler.
O mübarek insanlara Kerbela çöllerini dar ettiler.
Günler geçti.Ne zorlu günler,ne zorlu geceler...
Bir damla suya hasret kaldý bebeler.
Hainler karþýda akýp duran koca Fýratt tan
Bir damla su bile vermediler.
Bir Aþure günü,Muharrem ayýnýn onuncu günü
Yýllardan altýyüz seksen idi
Bir mübarek Cuma günü
Baþladý onlarca insan çölde peygamber çiçeklerini koparmaya.
Birer birer soldu Peygamber kokulu Hüseyin in can dostlarý,
Birer birer þehadet soludu Kardeþi Hasan ýn yetim evlatlarý.
Birer birer kýrýldý can evlatlarý,amcasý çocuklarý.
Ve bir zaman geldi,yorgun düþtü kýlýç sallamaktan,
Dizleri üzerine çöktü,toz duman içindeki Kerbela çöllerine.
Bir buçuk yaþýnda ki süt kokulu Ali’si ni ný aldý kucaðýna
Öptü,kokladý onu yorgun gözleriyle ..
O an bir bahtsýz ,bir ok yolladý
Yorgun babanýn kucaðýndaki masum bebenin tam boðazýna..
Ve kanla doldu þefkatli elleri Can Hüseyin i min
Yürekleri daðladý haykýrýþý
Ablasý Fatýma nýn,halasý Zeyneb i min.
Yetmedi onlara zulmetmek,yetmedi gaddarlýðýn kifayetsizliði
Çadýrlarýný yaktýlar alev alev,
Direklerini söktüler, çöl ortasýndaki derme çatma yaþadýklarý yerin.
Çýðlýk çýðlýða aðlaþtýlar çocuklar,için için yürekler yandý
Kerbela çöllerinin sýcaklýðý kadar.
Susuzluktan çatladý dudaklar,
Arþ-ý Ala ya dua ulaþtý hazin dualar.
Guruba eriþirken vakit,kan aðladý kýzgýn güneþ.
Bir vahþet ki sanki ehl-i beyti bitirmeye eþ.
Elli yedi yaþýnda siyah sakallý,Peygamber kokulu Seyyid Hüseyin
Sýrtýndan saplanan kalleþ bir mýzrakla,
Diz çöktü inleyerek Kerbela çöllerine,
Göðsünden çýktý mýzraðýn ucu,uzandý inleyerek yüzü koyun yere.
Eriþti ruhu kan kokan yerlerden,munis yerlere.
Mübarek baþýný kýlýçla ayýrdýlar bedeninden,
Talan ettiler çadýrlarýný,soydular elbiselerini,
Atlarla çiðneyip geçtiler peygamberin dudaðý deðdiði yerleri..
Kan dolan kaseyi gören Ümmü Seleme validemiz,
Feryatlar etti,fersah fersah uzaklardaki evinden.
Nice baþlar bedeninden kopartýldý kýlýç marifetiyle
Ýbni Ziyad ýn kahpeleri tarafýndan.
Resulun reyhan gibi kokladýðý bedeninde tam 63 yara açtýlar,
Güya sevindiler,
Oysa büyük bir azabý nasýlda hakettiler,
Asýrlardýr müslümanlar tarafýndan þiddetle lanetlendiler.
Kerbela da Kerbela da canlar yatar Kerbela da
Her aþura acýya katýktýr her Muharem ayýnýn onunda.
Dualar edilsin,matemler tutulsun,zalimler lanetlensin
Peygamber kokulu Seyyid Hüseyin aþkýna..

Talip KAZGI

16 Aralýk 2010 Prþ. Kütahya(10 muharrem )

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.