bugün hayalini getirdim odama.. o zamanla çok sevdiðim gülümsemenle zamanýnda olduðu gibi aþkla baktýn bana.. bir sigara yaktýn.. uzattýn.. herzamanki gibi belime dolandýn sýkýca.. sanki muhtaç gibiydin.. nefesin boynumu yaktý yine.. kulaðýma nekadar güzel olduðumu fýsýldadýn.. etkilenmedim.. kendime þaþýrdým.. hiç býrakmayacaðýna dair yeminler ederken tahammülüm kalmadý sana.. o an yüzümü döndüm yüzleþmen gerekti gerçeklerle.. þaþkýndým ve senden uzakta durmaya hevesli.. artýk okadar parçandým ki senin ifadem sana yansýdý.. þaþkýndýn.. için acýdý seni acýtmamdan.. o çok sevdiðim dudaklarýn aralandý.. - neden.. - böyle olacaðý varmýþ.. kalbinin kýrýlýþýný duyduðuma yemin edebilirim.. ama umrumda bile deðildin.. önemli olan bendim.. hep ben.. senin üzülmenden bananeydi ki.. düþün dedin bu kez.. düþüneceðim dedim.. sen benim dönmemi beklerken, avuturken kendini düþünüyorum seni diye.. ben seninle geçirdiðimiz her bi anýyý unuttum.. fotoðraflarýný deðersiz birkaç kaðýt parçasý gibi yýrtmaya bile gerek duymadan attým.. bir ömür senin olacaðýmý söyleyen dudaklarýmla birdaha seni asla anmadým..
sen beni hep sevdin.. ben bununla hiç ilgilenmedim.. sen aðladýn... ben sana hiç acýmadým.. sen beni hep bekledin.. ben sana asla dönmedim!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
mainefis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.