DÜŞÜRÜR
Sevmeyen ne bilsin; seven gönlünü,
Acep niçin taze güle düþürür?!
Bir bakýþ aþýðý yeter yakmaya
Seveni bir iþve; küle düþürür!
Uçurmayan kuþça gönlün.. bilemez;
“Gönül nere gider, nerden gelemez!?”
Sevdasýz adamýn derdi olamaz,
Aþk adamý derde, çöle düþürür!
Boþa deðil elbet bu sonsuz akýþ
Sevgisiz ruhlara iþlenmez nakýþ!
Hazarda, seferde.. bir sýcak bakýþ;
Nice sancak, nice kale düþürür!
Sevdiðim bir afet, fettan mý fettan
Yar Þirin’dir, baþým ayýkmaz dertten.
Bizar olmuþum dost, ol muhannetten
Hýnzýr, saçlarýný yele düþürür!
Hey GAFLETÎ yeter söyleme derdin
Viraneye dönmüþ sevgisiz yurdun.
Yine bir tazeye gönül mü verdin
Bu aþk, bu dert; seni, dile düþürür!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.