çiçek sanmýþtým bir dikeni,
koklarken elime battý.
aþýk sanmýþtým bir güleni,
gülerken gözlerimden yaþlar aktý.
yýllar geçer dertler geçmez,
acý dekenin derdi bitmez,
kimse kutlay kadar sevemez,
kutlay sevdiði zaman bir ömür yetmez.
gerçek sandým o rüyayý,
birden uyandým kendime gelemedim.
sanki baþýma yýktýlar dünyayý,
ben kimseyi böyle delicesine sevmedim.
kutlay sevdiði zaman delikanlý gibi sever,
delikanlýlarýn aþkýda ancak toprakta biter.
her insan topraktan geldi geri topraða gider,
belki kutlay’ýn aþký toprakta da devam eder.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.