BEDENİMİN SESSİZ ÇIĞLIĞI
Yine bilmediðim bir þehirdeyim, her taraf yabancý
Gecenin ýþýklarý bile
Yürüdüðüm her kaldýrýmda bir tanýdýk arýyorum aslýnda donuk bedenimle
Ve hep yürüyorum, bilirsin hep öyle olur
Bilmediðin bir þehirde, tanýmadýðým sokaklarda birini görmek
Çocuk gibi
Ama bu sen deðilsin bunu biliyorum artýk,
Sonunda pes ediyorum, bir kaldýrýmýn kenarýna oturuyorum ve içime
Gözyaþýmý döküyorum, bu soðuk günlerde
Akþam oldu, gidiyorum o soðuk eve
Bedenim çok soðuk, gözlerim donuk, ellerim ýssýz ve sessiz
Zaten havada çok soðuk
Aslýnda bu bedenimin sessiz çýðlýðý
biliyorsun sen bunu
Her gece bir hayal ile uyuyorum
Kah kýzýmla, kah hayatýmla
Kah yaþamadýklarýmý yaþayarak
Biliyormusun sen yoksun, inanýrmýsýn bilmiyorum
Ýþte bedenimin sessiz çýðlýðý bu, anladýn mý
Hataydýn bana ben anladým
Þimdi beni suçluyormussun, duydum
Bir tebessüm oldu ama nefret dolu
Bilirmisin sen tebessümün nefretini
Þimdi otur bir yere birbardak demli çay iste
Yudumla
Çünkü o çayýn her deminde ben varým
Yudumdaki o dem sana anlatacak her þeyi
Anlýyacaksýn ama kimseye gene söyleyemeyeceksin
Nolur bunu bir bardak çay ile yap artýk
Çünkü sen içki ile yaparsýn
Çünkü sen içince herþeyini erteliyorsun
Ertelemelerin sana acý verecek
Ben artýk yokum, bir kere sözümü dinle
Çünkü bunuda ben biliyorum
ARTIK BEDENÝMÝN SESSÝZ ÇIÐLIÐINI DÝNLÝYORUM
zfy byrm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.