ruhumun düzensizliðini anlamaya çalýþmayýn
ben orada yaþarým,
sende üþümeliyim eyy sevgili!
yoksa hücrelerim nasýl yudumlayabilir aþk’ý
ve ruhum,
sana varna’dan gelmeliyim çýrýlçýplak
sonra kuþanmalýyým daðýn eteklerini bir gece..
yollarýma bakma öyle güneþ gözlerini kýrpýþtýrýrken
gün doðmadan ülkemin en doðusundan,
tüm canlýlar uyuyorken batýlý düþlerinde
ve tanrý yeni bir kader çiziyorken alnýmýza
býrak dudaklarýma kimsesizlik sürülsün adamakýllý..
kim ne yazar ve ne çizer memleket üstüne
neyi doldurup, nerden keser bileklerimizi
kalsýn kýrýk telimizde.
gerilen yaylarýn hesapsýzlýðýnda
fýrlayan oklar gibi
iki boþ bir dolu akýp giden hayattýr, þarap
dökme üstüme güzel rengini!
damaðýmda buruk bir savaþ olmalý, barýþýn inatla hükmettiði
o savaþ ki perçem perçem þiirdir yaþamak uðruna
ve yaþatmak
aðacý, çiçeði, tarlayý, taklasýz güvercin gülüþlerini
bir çocuktan bin çocukluða..
ruhumun sessizliðini aldatmaya çalýþmayýn
ben orada konuþurum,
þimdi çek eþkýya bakýþlarýný gözlerimden eyy ölüm!
henüz kirpiklerimde tutuþturacaðým
avuç avuç sözcüklerim var.