Bir yaným acýyor. Ne tarafým bilmiyorum... Þehrimi sadakatin askerleri kuþatýyor. Ve bir ihtilal baþlýyor..
Düþlerim , sonbahar yapraklarý gibi, Eskiden bakýyorlardý toðraða , yüksekten. Þimdi toðraðýn kokusuyla yaþýyor. Düþ kurusu renginden..
Rüzgarýn estiði kadar savruluyorum. Güneþin ýsýttýðý kadar yanýyorum. Peki... Peki þehrimden neden kaçýyorum ?
Bir saðanak halinde düþüyor gerçekler. Baþka bir þehirde esir oluyorum. Gülmüyor artýk birbirine bakan gözler, Ben neden aðlýyorum ?
Gece baþlayan ihtilal hala devam ediyor. Her yer bir baþka puslu,karanlýk. Ve bir çocuk, Ýhtilalin tam ortasýnda kalýyor. Bir yaným hala acýyor. Neden acýyor ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
misis1638 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.