YOK SENİN!..
Ne gözlerin görüyor ne kulaðýn duyuyor;
Dizlerine kapansam bakacaðýn yok senin…
Hasretin ayrý vak’a takvimlere uyuyor;
Tek bir gönül ýþýðý yakacaðýn yok senin…
Yazdýðým tüm mektuplar umutsuz cevabýndan;
Günahýndan uzak tut vazgeçtim sevabýndan;
Sarhoþ oldum sayende “dertsatan” þarabýndan;
Öldürsem, inadýndan býkacaðýn yok senin…
Yaralý ceylan gibi bakýp durdum gözüne;
Ýnandýr beni artýk binbir türlü sözüne;
Muhabbet kahvesini koysam gönül közüne;
Yalan olsun, falýmda çýkacaðýn yok senin…
Özlemin dertlerime yenisini katarken;
Dizlerinde her gece bir baþkasý yatarken;
Geçen yýllar yüzüme imzasýný atarken;
Sakladýðým tektaþý takacaðýn yok senin…
Ne gecede mehtabým ne sabahta güneþim;
Maksat çile çekmekse dünyada yoktur eþim;
Kara toprak dost oldu, mezar taþý kardeþim;
Ver çekeyim tetiði, sýkacaðýn yok senin…
Ali ALTINLI – 14/12/2010
Saat:23:40
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.