Ayrılığın Yarasıyız

Ayrýlýðýn Yarasýyýz

Nazar edip hazlanýrken, bakýþlarýmýz öpüþtü
Uykularda nazlanýrken, rüyalara kor üþüþtü
Hasretinle sýzlanýrken, yüreðime yaðmur düþtü.

Aklým sende kaldý gülüm, bir bütünün yarýsýyýz
Kimsesizlik çile, zulüm; ayrýlýðýn yarasýyýz.

Sonsuz huzur yazbaharý; uzaklara kaçýþýyor
Hüzün sarmýþ sonbaharý, gazelimiz uçuþuyor
Sinemizde aþkýn harý; can yanýyor, ten üþüyor.

Rüzgârda savrulur külüm; zûl, zilletin kirasýyýz
Kimsesizlik çile, zulüm; ayrýlýðýn yarasýyýz.

Sensiz susuz kalmýþ baðlar, menekþeler yaprak dökmüþ
Çiçek öksüz, yetim daðlar; zaman bize aðýr yükmüþ
Halimize bülbül aðlar, karanfiller boyun bükmüþ.

Çöle döndü þimdi gölüm, hicranlarýn merasýyýz
Kimsesizlik çile, zulüm; ayrýlýðýn yarasýyýz.

Mahkum eden bir çift gözdür; yollarýmýz nura gider
Sevgimizi kalpten süzdür, baþkalarý ne derse der
Bu sevdamýz ölümsüzdür, dünya alem gýpta eder.

Yerin çok çok özel bölüm, mutluluðun darýsýyýz
Kimsesizlik çile, zulüm; ayrýlýðýn yarasýyýz.

Kadir Durak

(lebiderya)

Eser Yazar Adýna Tescillidir

Kaynak Gösterilmeden Yayýnlanamaz.


Sosyal Medyada Paylaşın: