GÖNLÜNLE BAK BANA
Meyletti gönlüm, bilirsin sana.
Artýk sen de, gönlünle ak bana.
Sevda maddesini koyup yasana.
Artýk sen de, gönlünle bak bana.
Bilirsin seni yazar, hep kalem.
Sensiz iken, kaplar beni elem.
Bir sevda sözüyle, kalmaz çilem.
Artýk sen de, gönlünle bak bana.
Aþkla çiçek açar, akan terim.
Solmasýn, bu çiçekler hiç derim.
Seni söyler; et, kemik ve derim.
Artýk sen de, gönlünle bak bana.
Kor gibiyim, dersin: “hani duman? ”
Bu alev, bilesin ki pek yaman.
Dumaný, þiirlerdir her zaman.
Artýk sen de, gönlünle bak bana.
Mustafa EROL
Antalya/Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.