Uyumaya çalýþan çocuk, þehrin dýþýna taþýr gözlerini Saçlarý uzaklara taþýnan bir yolcu... Aðzýnda büyümüþ çamur.
Büyük masallarý, küçük hamleler devirir hep Eksilir bazen gecelerin kahkahalarý, Yýldýzlarda küser palyaçolara... Pencerelere hep misafir bir intihar oturur Zaman, eskici gibi hep kapýda.. Uykuda büyürmüþ, çocuklar, Uyandýðýnda, yaþýndan biraz fazlaymýþ aðýrlýðý Kelebeklerde uyusa, yaþardýlar hep. Bütün aynalar, yalaný taþýr aslýnda.. Kimsesiz sokaklara benzer, iki yarým dudak, Hadi fotoðrafýndan öp kendini,öpebiliyorsan.
Hiç kimse benzemez bir baþkasýna, Herkesin hýçkýrýðý baþka tutar, Ve herkes eþit yaþamaz, hapþurduðunda. Kapatalým tüm ýþýklarý, herkes bir gölge çizsin, Sonrada gözlerimizin içine bakalým, birbirimizin. Kim daha fazla karanlýk. Herkesin sesi ayný þarkýyý söylemez.. Ben aþký küçümserim, Sen aðýrlýðýný ona verirsin. Nefes desenlerimiz benzemez çünkü birbirine..
Uyurken, kar yaðarmýþ çocuklara, Bu yüzden örtermiþ üzerlerini anneleri. Kavga ile büyüyen sokaklar, namuslu kedileri seviþtirirmiþ kaldýrýmlarýnda... sözüm ona; kalbi doyarmýþ karanlýðýn.
Þimdi gidip uyumalýyým, Üzerimi örtmeden. Uyusun da, ölsün.. Ninni.
Ýsmet BAYGIN 06/EYLÜL/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.