pisi pisine sevdim ben
azý denenmiþ ön elemeli intiharlar yaþadým
hayat pahasýna bir önceki teþebbüsünden dönen
itina ile puslandýrýlmýþ bir akþamý solurdum
gece sürgün gibi inerdi
amaçsýz sol yanýma,
kollarým sarmalardý aðýrdan alýnan bir titremeyi
üþürdüm...
çýnar aðaçlarýnýn gölgelediði yolda
yürürdüm yaslanýp Baþkent ayazýna
ay ýþýðý solgun yüzümde iz býrakýrdý
ben ise
geçtiðim yalnýzlýklarý...
oyalanýrdým hayatýmýn giriþ katlarýnda
kötü alýþkanlýklar edinirdim
mesela
senden vazgeçmeyi denerdim
sonra senin verdiðin hüzünü def etmeyi
ya da "sevmiyorum" demene inanmayý,
feryad-ý figanlar defnederdim suskun bakýþlardan
gözlerimi oyardým siluetinin her asýlýþýnda
sonra kendime roller biçerdim
sen olurdum
ben olurdum
kuytu aþkýmýn feri
öpmeye doyamadýðýn dudak izi
tende telaþ
bir tek biz olmayý beceremezdim
rengi tutmayan
ama mütamadiyen birbirini arayan
tek tek çoraplar gibiyim bu ara
syrus