SONUNDA
Bülbülün göðsü gülde, müþtaklarýn gönülde,
Âþýklarýn gözyaþý, al olmalý sonunda.
Öncesi baldan tatlý, sonu zehir olmadan,
Ýçtiðimiz her zehir, bal olmalý sonunda.
Söz gönül fýrýnýn, piþerek aþk harýnda,
Feyzi akdetsen gelen, kâl olmalý sonunda.
Gösteriþsiz ibadet, mütevazý duruþtan,
Ýlmi irfanla dolu, hâl olmalý sonunda.
Resulü Kibriya’dan dersini tamamlayýp,
Bülbüllere gül dolu, dal olmalý sonunda.
Sidretü’l-Münteha’dan geçip Kab-ý kavsyn’e
Orada ebediyen “kal” olmalý sonunda.
Þu gönül sarayýna, konuþan sultan gelip,
Yaralýnýn dilleri, lal olmalý sonunda.
13.12.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.