iþ
fırat kan ağlıyor
fýrat kan aðlýyor aktýðý yerde,
yüzü hiç gülmedi baþý hep dertte,
kuþlarý özgür deðil gönül kafeste,
sýzlýyor yaralar,baþlarý dertte.
insanlýk görmedi böyle bir zülüm,
zülüme iþtirak eden kullarýn,
dilim varmýyor beddualara,
hak sahipleriyle baþlarý dertte,
ne çöl rüzgarý ne esen kumlar,
adaleti saptýrmaz,dökülen kanlar,
eðer insanlýk varsa, vicdanlarda,
bilki cümlemizin baþý bir derte.
devirler geçmiþ üzerlerinden,
yaralar kabuk baðlamamýþ,
hala kan akýyor kesilen yerden,
gitmiyor izleri bu gönüllerden.
fýrat kan aðlýyor akarken,
sularý, içmeden þehit gidenler,
ah çekiyor gitti ði yerden,
göz yaþlarýna karýþýyor fýrat akarken.
idris koþaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.