sen bir afatsın sevgilim

sen bir afatsýn sevgilim,üstümüzde dolaþan,
hem ahiretimle ,hem dünyamla uðraþan,
dostlarýmla gayet iyi,benimle savaþan,
benim evet dediðime sensin hep karþý çýkan.

böyle sevgili ne gördüm,nede duydum,
yýllarca bu kabusla,geceler uyudum,
içimden aðaç gibi, çürürek ovuldum,
önümden deðilde arkamdan vuruldum.

sen bir afatsýn gerçekten sevgilim,
hep ýslak kaldý ,ellerimde mendilim,
kazandýðým her lokmaya seninle böldüm,
seninle aðlayýp,seninle güldüm.

velakin umduðum gibi çýkmadý talihim,
karmaþýk bir yapýya büründü tarihim,
çok þükürki amelden salihim,
kim bilir belkide gelecek daha vahim.

memlektimde de bir mal varlýðým kalmadý,
bunca yýldýr çalýþtýk elmizden tutan olmadý,
çok düþündüm bu iþe bir çare bulunmadý,
kýrýldý ümidim,baþka bir yol olmadý.

daðlara, yolu sordum ,daðlar izin vermedi,
þimdiye kadar,beni bir sevindiren gelmedi,
benim bu alýn yazgýn bir türlü gülmedi,
üstümdeki bu kara bulut bir türlü silinmedi.
idris koþaca
Sosyal Medyada Paylaşın: