Þimdi,
aþk yoluna girmeye hazýr mýsýn?
yanýp,
piþmen gerek...
Sýrlar perdesini aralaman lazým
soðuk demir döv demiyorum sana!
aynada gördüðün fiziðinden çok
kalbini görmendir.
O vakit!
hicranýn eteðinden
aþkýn zirvesine týrmanasýn....
Piþtim,
eridim diyorsan.
aþkýn gizemli kapýsýný arala bakalým
hadi aç
gözlerinin içi gülüyor
hayranlýk ufkunda büyütüyorsun gözbebeklerini....
Yürek fýrtýnasýna dayanacak mýsýn dersin?
estiði rüzgarda;
iliklerine kadar donacaksýn
buz keseceksin
son demindesin esen girdabýn.........
Aþk deryasýnýn derinliklerinde koybolursun
dua okuyan bülbüller
gök kubbenin içinde ahenkli þakýrtýyorlar
Ateþ yaklaþýyor;
bütün harareti ile.
yakacak ve yanacaksýn.....
kim üfledi ateþi?
Kim kürletti bu kývýlcýmlarý?
Hicraný sormuyorum sana maþuðum
Ey Ateþ!
ýsýt artýk deryalarý
ardýndan kývýlcýmlar gelsin
kor, lav
yak hicranýn baþlangýcýný
Vuslattan önce hicran sözcüklerini aþýklardan toplayasýn
Hicranýn ateþinde yandýrma bülbülleri
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.