Yalnýz ve umarsýz olurmuþ kar tanesi. Kimseyle iþi olmazmýþ… Ama bilirmiþ nereye ineceðini; Bilirmiþ neleri örteceðini; Bilirmiþ zamaný geldiðinde erineceðini…
Soðukluðu ürkütürmüþ yürekleri, Uzaklaþtýrýrmýþ kendinden ürkenleri.. Bazen rüya olurmuþ sýcak yüreklerde; Bazen oyuncak olurmuþ,birkaç arsýz parmak ucunda…
Anlaþýlmak istermiþ oysa; Farkýna varýlmasýný istermiþ hassaslýðýnýn, Bilsinler istermiþ kimseye benzemezliðini… Dokununca asla eski haline döndürülemeyeceðini…
Nazlý nazlý yeryüzüne iniþi ve.. Kimseye benzemeyen güzelliði anlaþýlsýn istermiþ. Kimi gözde bulsada layýk olduðu yerini; Çoðu kez ya bir yaðmur suyuna kurban gitmek Yada bir çift kirli potinle ezilmekmiþ kaderi…
Acep bilseydi inermiydi bunca eza ve cefa çekeceðini.. ……….. Bildiði bir þey vardý belki.. Güneþ elbet doðacak, Ve gözleri hiç olmadýðý kadar parlayacak.. Onu yeryüzüne indirende beklide bu olacak… (öylesine bir masaldý..) Sosyal Medyada Paylaşın:
şerare(m) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.