Yaðmur ve rüzgârda saklý olan nidâya:
" Söz senin, i mge senin, harf, mýsra, þiir senin
Duyguya anlam katan; týlsým ve sihir senin. "
Bir ses düþer düþüme, denilir ki " - Cânanýn:
- Rüzgârýn ayaðýna yine mektup baðlamýþ.
- Fecre yemin ederken hasretinle yananýn
- Mehtabýn gölgesinde bu gece de aðlamýþ. "
Fýrlarým yataðýmdan çýnlarken kulaklarým
Buz tutmuþ penceremde o endamlý kaþýn var.
Yaðmur yüzümü döver, ben yaðmuru koklarým.
Islanan her damlada sen kokan gözyaþýn var.
Hâfýzayý þaþýrtýp aklýn alamadýðý
Harâbe duygulardan biz neyi imar ettik?
Bin yýl arayanlarýn bir kez bulamadýðý
O müstesna duyguyu nasýl târumar ettik.
Yine dalýp giderim. Kuþatýr beni efkâr.
" - Can " diyen meçhul sese can desem; caným acýr!
Okþamak için olsun deðse göðsüme rüzgâr,.
Baþýný yasladýðýn sað ve sol yaným acýr.
Doluyor mu gölgenin býraktýðý izlere
Ruhumun mâteminde ýslanan deli yaðmur ?
Çýkmaz sokaða çýkan, karanlýk dehlizlere
Yýllar var ki doðmadý ne bir ýþýk, ne bir nur.
Kirpiðimde kýyamet, özlüyor yakýþýný
Siyah gözlerinde gül, elâsýnda hüzün var.
Saçýný öne döküp gizleme bakýþýný;
Gamzeleri aðlayan yüreðinde yüzün var.
Takvim sayfalarýndan nokta nokta semâya
Henüz adý konmamýþ harpler, hasret vuruyor.
Öyle nüfuz ettin ki sende kayýp sîmaya;
Hâlâ sað yanaðýmda küpelerin duruyor.
Yedi mevsim, yedi renk þimdi saç uçlarýmda
Ateþ ateþ çilemi piþirir eþsiz kuvvet.
Sessiz intiharlarýn kanar avuçlarýmda.
Koklar mý gözyaþýmý hüznü þâh eden kudret?
Senin ýstýrabýna merhem olamamýþsa;
Göðsümde saklý duran bahar, varsýn kýþ olsun!
Ýþlenmeyecek günah aþka dolamamýþsa;
Vebâllerin boynuma zincirden nakýþ olsun!
Yâr, terk etme seherin mizansýz eyyamýna!
Seherler yelsiz artýk; yel nerde, seher nerde?
Mürekkep hulyasýnýn bürünüp ihramýna,
Canýný kýranlarla cengim var ayný yerde!
Düþlerim... Çimenlere yalýn ayak uzanýp
Aðaca yaslanýrken yastýk olmuþ dizlerin.
Varsýn hayâli olsun, uzandýðýmý sanýp
Dinsin yürek sancýsý, sancýlý denizlerin!...