Dýþarda bir aðaç, dalýnda birkuþ, belli ki üþümüþ.
Cývýl cývýl çocuklar. Sevgililer kuytularda. El, elde el avuçta. Kulaklar saðýr. Gözler, ille gözler konuþur. Dýþarda kar, bende efkar var.
Kirli sokaklarda yürüdüm, bir baþýma. Bir baþýma parka gittim. Islak bir bankta, iki çocuk, kýz oðlan. Sarýlmýþlar. Kötülük yok içlerinde. Kar gibi temiz, kar gibi beyaz duygularý. Birbirini ýsýtýrlar. Gölge gibi yanlarýndan geçtim. Gölgelerde kar, bende efkar var.
Bilmediðim bir sokakta, dört çocuk, ikisi uzun biri kýsa. Yaþlarý sekiz olmalý. Birini farketmedim bile. Yarattýklarý oyunda yitik, sýska bir kýz. Yere düþtü. Aðlamaklý, üþüyor, elleri ýslak. Bir kadýn seðrtti, aldý sýska kýzý. Kadýn kaygýlý. -Annesi olmalý.- Kýz, gözleri oyunda, annesine sokuldu. Kuzey rüzgarlarýnda kar, bende efkar var.
Sýk görülmez Ýzmir’de kar. Kar, bu gün Ýzmir’de de var. Ýzmir’de kar. Bende efkar var. Bende efkar !..
yolcu 9901
Sosyal Medyada Paylaşın:
yolcu9901 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.