KAR YAĞIYOR

Kar yaðýyor aheste aheste,
Özleyen yüreklere melhem misali,
Salýna salýna,
Nazlý beyaz kelebek uçuþuyorcasýna,
Bir yandan hüzün çöküyor,
Ayrýlýklarýn ardýndan sallanan beyaz mendil oluyor,
Diðer yandan,
Mutluluk perisi oluyor yüreðime.
Ýçim içime sýðmýyor,
Umudum varya yarýnlara,
Ýlkbaharda açan beyaz gülüm oluyor,
Saf ve temizcesine.
Uzaktan gelen selam oluyor adeta.

Kar yaðýyor usul usul,
Sabýrlý yüreklere pervane misali.
Memleketimin üzerindeki kara bulutlarý temizliyorcasýna,
Özlenen güneþli günlerin müjdecisi gibi,
Bereketi kaçan karatopraða,
Can olmak için yaðýyor savrula savrula.
Namahrem elinin deðdiði topraðýma,
Örtü oluyor,
Siper oluyor.

Kar yaðýyor vakur’mu vakur,
Üzerine ölü topraðý serpilen,
Uykudaki bizlere ders veriyor,
Mim çekilmiþ gözleri açmaya gayret ediyor adeta.
Öyle yaðýyor ki,
Kýzým’ýn gelin’lik duvaðý,
Oðlum’un bahtý’nýn müjdecisi gibi,
Anadolu’mun hasret Türkü’sü sanki,
Anamýn ak sütü gibi,
Bem beyaz,tertemiz yaðýyor.

Kar yaðýyor umudumu tazeleyen,
Topraktaki tohumun Ana’sý gibi.
Memleketimde yeþertilen nifak tohumlarýný dondururcasýna,
Boy vermek isteyen,
Ekmeðim aþým olacak,
Karakýlçýk buðdayýma can verecek gibi yaðýyor...

* * * * * * * Ahmet MORAN

Sosyal Medyada Paylaşın: