Eskimez mezarlar yüreðinin yaðmalanan kentinde. Acý eskimez, Taptaze ýþýldar gözlerinde. En diplerinde hapsolmuþ kýrgýnlýklar ýlýman yaðmurlar altýnda, Sevinçlere veda ediyorsun. Sarsýlýyor zaman Hiçbir mekan tanýmadan Bütün yüzlerin talan.
Kýrýlýyor çelikten daha demir kelimeler, Kül taneleri yaðýyor saçlarýna Susuyorsun, Kayboluyor önce adýn Ardýndakiler ve önüne gelen her þey...
Hükümsüz, Þu dar mekanda Dar aðacýna baðladýðýn dünyan. Ayar çekilmemiþ uykulara yakýþýyor Ve yaklaþýyor Uzak düþtüðün yalnýzlýk, Yakýyor,alevler içinde Aþk dediðin küfür sancýsý.
MURAT BOÐURCU Sosyal Medyada Paylaşın:
murat86. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.