Düþüyordu þafak ufkun eteklerinden
mosmor ve gecenin tüm ýstýrabý dökülüverdi
güneþle kara bir leke tuvalime
turuncunun ihtiþamýnda eðilirken gün
debelenirken tepemde aç martýlar
üç kuruþluk servetimi yatýrdýðým çýtýr simidime
bir lokmanýn peþinde umuda uyananlar
boþ gözlerime damlýyor pembe beneklerle
ve yaþamým
cümlenin tam ortasýnda þaþkýn bakýþlarýyla
anlamýný yitiren bir kelime
uyuz bir itin tek kýlý kadar bile deðeri
kalmamýþken insanlýðýn
gecenin ayazýnda donan gözyaþlarým
güllerin yapraklarýnda terleyip
beyazý siyah dokuyorlar kirpiklerimde
mersaus 31/07/200…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.