büyük bir meydandý çocuk ortasýna kocaman bir ateþ yakmýþlar etrafýnada aptallarý toplamýþlar sanki ateþi hepsine paylamýþlar birden masallardan bir abdal çýktý ateþi gözlerinden týktý hepsinin kalbi harladý bedenleri oraya yýðýldý
sonra gözlerime bir kýzýn eli dokundu teni gökyüzü kokuyordu yüzünü görmedim çocuk
iþte o gün bu gündür bende bir hal var
aptallýk mý abdallýk mý ateþ mi düþ mü bilemedim çocuk ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Gezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.