ben ebe oldum o saklandý elliye kadar saydým gözlerimi açtým...
duruyor tam karþýmda gözlerini kapatmýþ o koskoca dünyayý masumluðunda gözlerinde saklamýþ
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým çocukluðumla
ben ebe oldum o saklandý kýrka kadar saydým gözlerimi açtým...
oyunumuzu unutmuþ yeni oyun bulmuþ otuzda haftayým altmýþta biter yýrtýlmýþ beyaz yakalý kara önlüðü dudaklarýnda muzip bir gülüþ kalbinde yüz on vuruþ terler akarken yanaklarýndan
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým çocukluðumla
ben ebe oldum o saklandý otuza kadar saydým gözlerimi açtým...
yaðmurlu bir eylül akþamýnda bir elinde üç numara fýrça diðerinde kan rengi kýrmýzý boya kahrolsun cunta yazýyor kaçarken sokaðýn taþ duvarlarýnda kýl payý sobe olmaz iken
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým gençliðim ile
ben ebe oldum o saklandý yirmiye kadar saydým gözlerimi açtým...
sevda düþmüþ yüreði yine yüz on çarpýyor ilk aþkýnýn gözlerine bakýyor hayrat çeþmenin buza kesmiþ suyunu ellerinde taþýyor onlar hala Haypet ’in dar sokaklarýnda yaþýyor
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým gençliðim ile
ben ebe oldum o saklandý ona kadar saydým gözlerimi açtým...
Karadeniz’in dimdik yokuþlarýnda bir resmi araçta kendi þoförlüðünü kendisi yapýyor resmi hizmete mahsustur yazýsýnýn tam yanýndan sol ayaðý dýþarýya sarkýyor elli beþ model willys bu dik yollarda bir tek arazi de kalkýyor çaresizliðine çaresiz hasta ninenin çaresini taþýyor yol hem sisli hem de yokuþtu zaten bende de arazi yoktu
sobe diyemedim...
saklambaç oynadým olgunluðumla
ben ebe oldum o saklandý beþe kadar saydým gözlerimi açtým...
mangal baþýnda rakýsýný yudumluyor biraz kilo almýþ saçlarý da hafiften aðarmýþ bir türkü mýrýldanýyor çift candarma kaymakam konaðýndan geliyor türküsü baþýndan sonuna memleket kokuyor olgunluðumun kadehinden bir yudum içiyorum hesabý ilk kez ben ödemiyorum yakaladým sanmýþtým yanýlmýþtým ben yakamoza dalmýþtým o ise közlerin kýzýllýðýnda bildiðim hayallere
sobe diyemedim...
saklambaç oynuyorum kendim ile
ikimiz de ebe olduk ikimiz de saklandýk hiç sayýda saymadýk...
daha ayný sabah silueti aynada gülümsüyor karþýmda ben sað gözümü kapatýyorum o sol gözünü ben sol gözümü açýyorum o sað gözünü ben ne yaparsam tam aksini yapýyor
gözlerimin içine bakýyorum...
geldi iþte oyunun bittiði an
sobe diyeceðim tam
benden önce...
benden önce...
benden önce,
o beni sobeliyor...
Dr. Kamil Aksu
Sosyal Medyada Paylaşın:
aksu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.