Gün ve gün iç çekiþlerim oldu sana ait Sancýlý sözlere gerek yoktu Nasýl olsa sende kesiþiyordu Dilimdeki her hemzemin geçit
Ve çarparken birbirine sözler Yeþil oluyordu Aþkýn iklimi bahara uzanýrken Yeryüzü giyiniyordu O en görkemli giysisini Senin için muaf tuttuðum sözler Bu giyside þekilleniyordu Çiðdem oluyor, Nergis oluyor Papatya açýyordu Sonrasý malum Bir papatyanýn yapraðýnda Seviyor sevmiyor oluyordu Ne zaman en son yapraða sýra gelse Hep sevmiyor çýkýyordu Ýç çekiþlerime sebep
Bir hýþýmla yükselirken göklere Ani düþüþlerim oluyordun
Þimdi; kanadý kýrýlmýþ bir serçe gibi Mahzun gönül, uçamayýþýndan Hani bir el uzansa diyorum Serçenin kýrýk kanadýný sarar gibi Sarsa yüreðimi Ve tekrar havalansam Dilimdeki o sözcüklerin Namelerini yeryüzüne saçsam Belki o zaman filizlenir Sevmiyor diyen yapraða inat Yanýnda filizlenen seviyor Ýþte o zaman son bulur Sana ait iç çekiþler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Saygı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.