Ah
Aşk Tohumu
Küçücük bir tohumdu bu aþk
Ýlk seni gördüðümde düþmüþtü, gönül topraðýma
Öyle sevmiþti ki yerini
Zamanla sarmaþ dolaþ olup da, karýþmýþtý topraða
Onu öylece sakladým ki
Ne çürümesine izin verdim, ne de yok olmasýna
Çok özen gösterdim
Unutmamak için onu, bir baþýna topraðýn altýnda
Yýllar geçti aradan
Ve yine ilk gün gibi, sen çýkmýþtýn karþýma
Deðiþmiþtik ikimizde
Ne ben eskisi kadar suskun, ne sen yanýmda
Yýllar geçmiþti
Gelmiþti artýk gönülde saklý tohumun, toprakta
Filizlenme vakti
Çocuk deðildik artýk, büyümüþtük ayný zamanda
Ve zamaný gelmiþti
Filizlenen aþk tohumunun, sana sýrrýný açýklamaya
Günlerden bir gündü
Biraz soluk, biraz buruk, biraz ürkek, biraz korkak
Ve her þeye raðmen biraz cesaret
Sadece o mahzun gözlerine bakarak
Dedim ki;
Bir tohumu, ne olur topraða saklasak
Dedi ki;
Zamanla filizlenir, topraktan çýkarak
Dedim ki;
Sonra ne olur, düþüncelere dalarak
Dedi ki;
En fazla gül olur, beni alaya alarak
Peki dedim;
Bu tohum aþksa ve açan gül sensen eðer
Zamaný gelmiþ midir, bu aþký açýklamanýn
Bulmadý bile bu aþký, düþünmeye deðer
Sonra son sözünü söyledi, o anýn ve zamanýn
Sen bu aþký sakla, gülü de baþkasýna ver
Aðlýyorum;
Þimdilerde tuttuðum, solgun kýrmýzý bir gül,
Elime batan dikenler, topraða damlayan kan
Ey kadere küskün yüzüm, gülebiliyorsan gül
Bir daha aþk yetiþmez, gönül oldu kan revan
Sadece bir tek kökü kaldý sana hatýra, ondan
Merak etme gönül, çürütür elbet onu da zaman
Þiirime ses veren Elif Reyya Naz ve Iþýk Arsoy’a Teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.